Dzień dziewiąty24 grudnia
Modlitwa na każdy dzień
Najłaskawszy Boże nieskończonej miłości, który tak umiłowałeś ludzi, że dałeś nam w swoim Synu najwspanialszy dowód miłości, aby, stawszy się człowiekiem w łonie Dziewicy, narodził się w żłobie dla naszego zbawienia i lekarstwa. Ja w imieniu wszystkich śmiertelników składam Ci nieskończone dzięki za ten najwyższy dar. W zamian ofiaruję Ci ubóstwo, pokorę i inne cnoty Twojego wcielonego Syna, prosząc Cię przez Jego Boskie zasługi, przez niewygody, w których się narodził, i przez czułe łzy, które wylał w żłobie, abyś ukształtował nasze serca w głębokiej pokorze, płonącej miłości i takim odrzuceniu wszystkiego, co ziemskie, aby nowo narodzony Jezus znalazł w nich swoją kolebkę i mieszkał w nich na zawsze. Amen.
(Odmawia się trzykrotnie "Chwała Ojcu").
Rozważanie
Noc całkowicie zapadła nad polami Betlejem. Odrzuceni przez ludzi i bez schronienia, Maryja i Józef opuszczają nieprzyjazne miasteczko i chronią się w grocie u stóp wzgórza. Za Królową Aniołów podążał osiołek, który służył im jako pokorne wierzchowisko podczas podróży, a w tej pieczarze znaleźli łagodnego wołu, zapewne pozostawionego tam przez jednego z wędrowców, którzy poszli szukać noclegu w mieście.
Boskie Dziecię, nieznane swoim rozumnym stworzeniom, będzie musiało zwrócić się do nierozumnych, aby swoim ciepłym tchnieniem ogrzały mroźne powietrze tej zimowej nocy i w ten sposób okazały Mu pokorną postawę, szacunek i adorację, której odmówiło Mu Betlejem. Czerwonawy lampion, który Józef trzymał w ręku, słabo oświetlał to najuboższe miejsce, ten żłób pełen słomy, proroczą figurę cudów ołtarza i intymnego, cudownego zjednoczenia eucharystycznego, jakie Jezus ma zawrzeć z ludźmi. Maryja adoruje pośrodku groty i tak mijają w milczeniu godziny tej nocy pełnej tajemnicy.
Ale nadeszła północ i nagle w tym żłobie, chwilę wcześniej pustym, widzimy Boskie Dziecię, oczekiwane, zapowiedziane, pożądane przez cztery tysiące lat z niewysłowionym tęsknotą. U Jego stóp upada Jego Najświętsza Matka w uniesieniach adoracji, której nic nie zdoła opisać. Józef także się zbliża i składa Mu hołd, którym inauguruje swoje tajemnicze i niezmierzone zadanie przybranego ojca Odkupiciela ludzi.
Zastępy aniołów zstępujących z nieba, by kontemplować to niezrównane cudo, wybuchają radością i napełniają powietrze harmoniami „Chwała Bogu na wysokościach”, echem adoracji rozbrzmiewającej wokół tronu Najwyższego, uczynionym na chwilę słyszalnym dla uszu ubogiej ziemi. Przywołani przez nich pasterze z okolicy przybywają tłumnie, by adorować "Nowonarodzonego" i złożyć Mu swoje pokorne dary.
Już jaśnieje na Wschodzie tajemnicza gwiazda, a w drogę do Betlejem wyrusza wspaniała karawana Mędrców, którzy wkrótce złożą u stóp Boskiego Dziecięcia złoto, kadzidło i mirrę, symbole miłości, modlitwy i umartwienia.
O, uwielbione Dziecię! My również, którzy odprawiliśmy tę nowennę, by przygotować się na dzień Twoich Narodzin, chcemy ofiarować Ci naszą ubogą adorację; nie odrzucaj jej. Przyjdź do naszych dusz, przyjdź do naszych serc pełnych miłości. Rozpal w nich nabożeństwo do Twojego świętego dzieciństwa, nie chwilowe i ograniczone tylko do czasu Bożego Narodzenia, lecz zawsze i wszędzie; nabożeństwo wiernie praktykowane i gorliwie szerzone, które poprowadzi nas do życia wiecznego, uwolni nas od grzechu i zasieje w nas wszystkie cnoty chrześcijańskie.
(Wszystko pozostałe jak w pierwszym dniu.)
Modlitwa do Najświętszej Maryi Panny
Maryjo, Najświętsza Pani, która dzięki swoim wielkim cnotom, a szczególnie pokorze, zasłużyłaś, by sam Bóg wybrał Cię na swoją Matkę. Błagam Cię, abyś sama przygotowała i ukształtowała moją duszę oraz dusze wszystkich, którzy w tym czasie będą odprawiać tę nowennę, na duchowe narodziny Twojego umiłowanego Syna.
O najsłodsza Matko! Udziel mi czegoś z głębokiego skupienia i Bożej czułości, z jakimi Go oczekiwałaś, abyś uczyniła nas mniej niegodnymi oglądania Go, kochania i adorowania przez całą wieczność. Amen.
(Odmawia się dziewięć razy Zdrowaś Maryjo).
Modlitwa do św. Józefa
O najświętszy Józefie, oblubieńcze Maryi i przybrany ojcze Jezusa! Nieskończone dzięki składam Bogu, że wybrał Cię do tak wzniosłej posługi i przyozdobił wszystkimi darami stosownymi do tak wielkiej godności. Proszę Cię, przez miłość, jaką miałeś do Boskiego Dzieciątka, rozpal we mnie żarliwe pragnienie ujrzenia Go i przyjęcia sakramentalnie, podczas gdy w Jego Boskiej istocie oglądam Go i cieszę się Nim w niebie. Amen.
(Odmawia się Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu).
Aspiracje na przyjście Dzieciątka Jezus
Słodki mój Jezu, mój umiłowany Dziecię
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
O najwyższa Mądrości Boga wszechmocnego, która zniżasz się do zasięgu dziecka! O Boskie Dziecię, przyjdź, by nauczyć nas roztropności, która czyni prawdziwie mądrymi!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
O potężny Adonaju, który mówiąc do Mojżesza dałeś ludowi Izraela przykazania! Ach, przyjdź prędko, by nas odkupić, niech słabe Dziecię okaże potężne ramię!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
O święty korzeniu Jessego, który na wysokościach ukazujesz światu swój wonny kwiat! Najsłodsze Dziecię, zwane lilią dolin, piękny kwiecie pól!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Kluczu Dawida, który wygnańcowi otwierasz zamknięte bramy królewskiego pałacu! Wyprowadź nas, o Dziecię, swą białą dłonią, z ponurego więzienia, które wzbudził grzech!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Światłości ze Wschodu, Słońce wiecznych promieni, spraw, abyśmy w ciemności ujrzeli Twój blask! Tak drogocenne Dziecię, radości chrześcijanina, niech zabłyśnie uśmiech Twoich słodkich ust!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Zwierciadło bez skazy, Święty świętych, niezrównany obraz Boga Najwyższego! Zmaż nasze winy, zbaw wygnańca i w postaci Dziecięcia daj ubogiemu schronienie!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Królu narodów, jaśniejący Emmanuelu, tęsknoto Izraela, Pasterzu trzody! Dziecię, które prowadzisz łagodną laską i upartą owcę, i potulnego baranka!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Niech otworzą się niebiosa i z wysoka spłynie dobroczynna rosa, jak święte nawodnienie! Przyjdź, piękne Dziecię, przyjdź, Boże wcielony! Niech zabłyśnie piękna gwiazda, niech zakwitnie kwiat polny!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Przyjdź, bo Maryja przygotowuje już swe ramiona, by wkrótce ujrzeć swoje Dziecię! Przyjdź, bo Józef, z świętym pragnieniem, gotuje się, by stać się tabernakulum Twojej miłości!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Pomocy słabych, oparcie cierpiących, pocieszenie smutnych, światło wygnańców! Życie mojego życia, mój umiłowany Panie, mój wierny przyjaciel, mój Boski Bracie!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Niech Cię ujrzą moje oczy, zakochane w Tobie! Niech już ucałują Twoje stopy, niech ucałują Twoje ręce. Leżąc na ziemi, wyciągam ramiona, a więcej niż moje słowa mówi Ci mój płacz.
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Przyjdź, nasz Zbawicielu, za którym tęsknimy!
Przyjdź do naszych dusz! Przyjdź, nie zwlekaj tak długo!
Modlitwa do Dzieciątka Jezus
Przypomnij sobie, o najsłodsze Dzieciątko Jezus, że powiedziałeś czcigodnej Małgorzacie od Najświętszego Sakramentu, a w jej osobie wszystkim Twoim czcicielom, te słowa tak pocieszające naszą biedną udręczoną ludzkość: "O cokolwiek chcesz prosić, proś przez zasługi mojego dzieciństwa i niczego ci nie odmówię". Pełni ufności w Ciebie, o Jezu, który jesteś samą Prawdą, przychodzimy przedstawić Ci całą naszą nędzę. Pomóż nam prowadzić święte życie, aby osiągnąć szczęśliwą wieczność. Udziel nam, przez nieskończone zasługi Twojego wcielenia i dzieciństwa, łaski, której tak bardzo potrzebujemy.
(Krótka chwila na cichą prośbę.)
Oddajemy się Tobie, o wszechmocne Dzieciątko, pewni, że nasza nadzieja nie będzie zawiedziona i że na mocy Twojej Boskiej obietnicy łaskawie przyjmiesz i wysłuchasz naszą prośbę. Amen.